Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9000 Esas 2020/6987 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9000
Karar No: 2020/6987
Karar Tarihi: 14.12.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9000 Esas 2020/6987 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, aracının hızını kavşaklara yaklaşırken azaltmayarak sevk ve idaresindeki aracıyla dönüş yaparken sağındaki bir araca çarpmış ve yaralanmalar meydana gelmiştir. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığı taksirle yaralama suçundan mahkum etmiştir. Ancak mahkeme, hak yoksunlukları uygulamak için yasal bir dayanak olmamasına rağmen, hükmün içinde sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmiştir. Bu nedenlerle 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hüküm bozulmuş, ancak yeniden yargılama gerektirmediği için 322. madde uyarınca hükümün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 89/4 maddesi (Taksirle yaralama suçu)
-TCK'nın 62/1 maddesi (Suçta iştirak)
-TCK'nın 53/1 maddesi (Hak yoksunlukları)

12. Ceza Dairesi 2019/9000 E. , 2020/6987 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Olay günü saat 10:12 sıralarında sanık ...’nın sevk ve idaresindeki otomobili ile olay mahalli kavşağından dönüş yaparken aracının direksiyon hakimiyetini kaybederek yine aynı istikametten aynı yöne dönüş yapan sağındaki katılan ... Altınbaş’ın sevk ve idaresindeki otomobile çarptığı ve meydana gelen kazada katılan ile birlikte seyahat etmekte olan üç kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir derecede yaralandıkları olayda, sanığın aracının hızını kavşaklara yaklaşırken azaltmamaktan kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde tanımlı hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün "5." bendinin hükümden çıkartılmak suretiyle; sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.