Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/5671 Esas 2018/8185 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5671
Karar No: 2018/8185
Karar Tarihi: 12.12.2018

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/5671 Esas 2018/8185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kısım olan X, maaşını kendisinin çekmek istediğini belirterek mahkemeye başvurmuştur. İki ayrı Sulh Hukuk Mahkemesinin yetkisizlik kararı nedeniyle dosya Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilmiştir. Ancak iki farklı Bölge Adliye Mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verilmiştir. Dosya incelendiğinde kısıtlının yerleşim yerinin değişmediğine dair vesayet makamının izin kararının olmadığı görülmüş, bu nedenle kısıtlının talebi ile ilgili karar vermekle görevli olan ... Sulh Hukuk Mahkemesi yetkili kabul edilmiştir. Kararda Türk Medenî Kanunu’nun 411. ve 412. maddeleri ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 21 ve 22. maddelerine ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesine atıfta bulunulmuştur.
Türk Medenî Kanunu’nun 411. maddesi, vesayet işlerinde yetkinin küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine ait olduğunu belirtmektedir. Aynı Kanunun 19/1. maddesi ise yerleşim yerini bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yer olarak tanımlamaktadır. Türk Medenî Kanunu’nun 412. maddesinde ise vesayet makamının izni olmadan kısıtlının yerleşim yerinin değiş

20. Hukuk Dairesi 2018/5671 E. , 2018/8185 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Kısıtlı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada .... Sulh Hukuk ve ...Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı Bölge Adliye Mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kısıtlı ...,.... Sulh Hukuk Mahkemesinin 31.05.1994 tarih ve 1994/288 E. - 1994/332 K. sayılı ilamı ile TMK"nın 405. maddesi gereğince kısıtlanmış, mahkemenin 17.03.2011 tarihli ek kararı ile kendisine ... vasi olarak atanmıştır.
Kısıtlı, 20.02.2018 havale tarihli dilekçesi ile kendisini idare edecek durumda olması sebebiyle maaşını kendisinin çekmek istediğini belirterek gereğinin yapılmasını talep etmiştir.
....Sulh Hukuk Mahkemesince, 05.06.2018 tarihli ek karar ile kısıtlının MERNİS adresinin “...” olduğu gerekçesiyle mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
... Sulh Hukuk Mahkemesince, kısıtlının yerleşim yeri değişikliğine izin verilmediğinden bahisle mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. “Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” TMK"nın 412. maddesinde ise "Vesayet makamının izni olmadıkça vesayet altındaki kişi yerleşim yerini değiştiremez. Yerleşim yerinin değişmesi hâlinde yetki, yeni vesayet dairelerine geçer. Bu takdirde kısıtlama yeni yerleşim yerinde ilân olunur." hükmü yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, kısıtlının yerleşim yeri değişikliğine izin verilmesine ilişkin vesayet makamı olan ... Sulh Hukuk Mahkemesi"nce TMK"nın 412/1. maddesine göre verilmiş bir izin kararı olmadığından kısıtlının talebi ile ilgili karar vermekte ....Sulh Hukuk Mahkemesi yetkilidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince .... Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 12/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.