13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4022 Karar No: 2019/12655 Karar Tarihi: 17.09.2019
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4022 Esas 2019/12655 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkumiyet kararı vermiş. Bu kararın temyiz edilmesi sonucunda, mahkeme dosyayı incelerken sanığın temyiz itirazı reddedilmiş ve mahkumiyet hükmü onanmış. Ancak, aynı sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı da verilmiş. Burada, kanunda yapılan değişiklikler nedeniyle, suç tarihi ile kanun yürürlüğü arasındaki zaman farkı nedeniyle mahkeme TCK'nın 142/1-b maddesi yerine hükmün 142/2-h maddesi gereğince verilmesi gerektiğine karar vermiş. Yine de, mahkeme sanığın diğer temyiz itirazlarını reddetmiş. Ancak, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle verilen cezadan orantılı bir indirimin yapılmaması ve sanığın zararı gidermesi için makul bir süre verilmeden ceza kararı verilmesi nedeni ile mahkeme kararı bozulmuş. Kanun maddeleri: TCK'nın 142/1-b maddesi (mülga edilmiştir), 142/2-h maddesi ve 145. madde, 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesi.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; 18.06.2014 tarihinde kabul edilip 28.06.2014 tarihli 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile TCK"nın 142/1-b maddesinin mülga edildiği ancak aynı Kanunun 142/2-h maddesi ile kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık suçunun düzenlendiği, kanunun 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe girdiği, suç tarihinin 23.06.2014 oluşu nedeniyle sanık hakkında TCK"nın 142/1-b maddesi gereğince hüküm kurulması yerinde görüldüğünden tebliğnamede bozma isteyen 1 numaralı düşünceye iştirak edilmemiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Müştekinin, işyerinden 70 TL ve markasız kolonyanın çalındığını beyan etmesi karşısında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle, TCK"nın 145. maddesi gereğince sanığa verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi, 2- Sanığın talimat yoluyla alınan beyanında bizzat pişmanlık göstererek mağdurun zararını gidermek istediğini beyan etmesi karşısında; mahkemece sanığa zararı gidermesi için makul bir süre ve imkan verilerek hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.