Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/1932 Esas 2015/4451 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1932
Karar No: 2015/4451
Karar Tarihi: 16.09.2015

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/1932 Esas 2015/4451 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava bir eser sözleşmesinden kaynaklanan teminat olarak verilen bononun takibe konulmasından dolayı borçluluğun tespitiyle ilgiliydi. Mahkeme davayı kabul etti ve davalılara borçlu olunmadığı kararını verdi. Ancak mahkeme kararında hüküm ile gerekçe arasında çelişki ortaya çıktığından ve miktarlarla ilgili karışıklık yaşandığından hüküm bozuldu. Bozma sebebine göre diğer temyiz itirazları incelenmeyecektir.
6100 sayılı HMK'nın 298/2. maddesi gereği gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz. Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçların sınırlandırılması, genişletilmesi veya değiştirilmesi mümkün değildir. 305/1. maddesi gereği hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt uyandırıyorsa yahut birbirine aykırı fıkraları içeriyorsa taraflardan her biri hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesine karar verilmesini isteyebilir.

15. Hukuk Dairesi 2015/1932 E. , 2015/4451 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Balıkesir 2. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :06.11.2014
Numarası :2014/42-2014/418

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan teminat olarak verildiği iddia edilen ve takibe konulan bonodan dolayı davalılara borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nın 298/2. maddesinde gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz. 305/1. maddesi gereği hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt uyandırıyorsa yahut birbirine aykırı fıkraları içeriyorsa icrası tamamlanıncaya kadar taraflardan her biri hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesine karar verilmesini isteyebilir. Ancak hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçların tavzih yoluyla sınırlandırılması, genişletilmesi veya değiştirilmesi mümkün değildir.
Mahkemece kısa kararda ve gerekçeli kararda “davalı E.. Makine San. ve Tic. Ltd. Şti. adına açılan davanın kabulüne, davaya konu 110.000,00 TL bedelli senet nedeni ile davacının davalı E.. Makine San. ve Tic. Ltd. Şti."ye borçlu olmadığının tespiti ile fazla ödenen 6.794,80 TL"nin davalı E... Makine San. ve Tic. Ltd. Şti."nden istirdadına, davalı S.. D.. ve temlik alacaklısı M.. K.. aleyhine açılan davanın reddine” karar verilmiştir.
Mahkeme kararının gerekçe kısmında davacının icra takip dosyasında talep edilip ödenen 60.000,00 TL alacaklı olduğu ve bu miktarın davalı şirketten istirdadına karar verilmesi gerektiği halde sehven yalnızca 6.794,00 TL"nin istirdadına karar verildiği belirtilmiş, davacının bu miktarda alacaklı olduğu kabul edilmesine rağmen, kısa ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında 6.794,00 TL üzerinden tahsil kararı verilmiş, bu suretle mahkeme kararında gerekçe ile hüküm arasında çelişki oluşmuştur.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu"nun 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı kararında mahkeme kararında çelişki bulunması halinde bunun mutlak bozma nedeni olacağı belirtilmiştir.
Bu durumda anılan İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca mahkemenin önceki kararı ile bağlı olmaksızın çelişkiyi kaldırmak suretiyle vicdani kanaatine göre karar verebilmesini teminen hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 16.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.