Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2018/1959 Esas 2018/5292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkette yönetici olarak çalıştığını, davacının iş akdinin feshedildiğini, davalı şirketin Almanya merkezli Türkiye şirketi olduğunu, bu yüzden tüm çalışan sayısının göz önünde bulundurulması gerektiğini, davacının fesih gerekçesinin açık ve net bir şekilde yazılmadığını, yapılan fesih işleminin haksız olarak yapıldığını beyan ederek davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının davayı açmak için şartların oluşmadığını, davacının işveren vekili olarak çalıştığını, davacı ile öncelikle ikale yoluna gidildiğini davacının sözleşmeyi imzalamak için ileri sürdüğü tüm şartların kabul edildiğini, bu kapsamda davacıya tüm haklarının ödendiğini beyan ederek davanın reddinin talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacı işçinin davalı işverenlikte 21/03/2012 - 20/04/2015 tarihleri arasında ülke müdürü sıfatıyla çalıştığı, işe iade davasının süresinde açıldığı ancak davalı işverenlikte 30"dan az işçi çalıştığı görüldüğünden 4857 sayılı İş kanunun 18/1 maddesindeki 30 işçi şartı gerçekleşmediğinden işe iade davası reddedilmiş, her ne kadar davacı vekili davalı şirketin Almanya"daki şirketle organik bağ bulunduğundan 30 işçi sayısının Almanya"daki şirkette gözetilerek değerlendirme yapılmasının iddia etmişse de; davalı şirketin Türkiye"de kurulu bağımsız bir tüzel kişilik olduğundan başkaca araştırma yapılmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
Dairemizce davalı şirketin ticaret sicil kayıtları ile temsile yetkili kişileri gösterir kayıtların getirtilmek üzere dosyanın geri çevrilmesine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.


E) Gerekçe:
Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının iş güvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesidir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir. Mahkemece davanın reddine gerekçe olarak gösterdiği 30 işçi çalışma şartının gerçekleşmemesi sebebiyle ve organik bağ bulunmadığı yönündeki gerekçesi, geri çevirme sonrası gelen 01.02.2018 tarihli ticaret sicil kayıtları ile organik bağ ve işçi sayısı yönünden koşulların gerçekleştiği ve davacının iş güvencesi kapsamında olduğu anlaşıldığından işin esası incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Açıklanan gerekçe ile kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.