Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/688 Esas 2021/1153 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/688
Karar No: 2021/1153
Karar Tarihi: 15.02.2021

Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/688 Esas 2021/1153 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verdi ancak mala zarar verme suçuna ilişkin ceza verilmesine yer olmadığına hükmetti. Temyiz talepleri incelenirken, olayın başlangıcına ilişkin tarafların anlatımlarının farklılık göstermesi nedeniyle, haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen bazı TCK maddeleri nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerden dolayı, hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nin 29 ve 53/1. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

1. Ceza Dairesi 2021/688 E. , 2021/1153 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı cezası

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Olayın başlangıcına ilişkin taraf anlatımlarının farklılık arzettiği ve mahkemece aralarında eskiye dayanan husumet bulunan taraflardan katılan ..."in sanığın aracına zarar vermesi üzerine sanık ..."ın yaralama eylemini gerçekleştirdiğinin kabul edildiği olayda, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4- 238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun karar yerinde tartışılmaması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 15.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.