MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kardeşe karşı öldürmeye teşebbüs, öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
TCK"nun 82/1-d, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası
Sanık ... hakkında;
TCK"nun 25. maddesine göre meşru savunma nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı
Sanık ... hakkında;
TCK"nun 25. maddesine göre meşru savunma nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ..."nın yasal süreden sonra olan duruşmalı inceleme isteminin,
Mağdur sanık ..."nın katılma talebinin bulunmaması karşısında vekilinin müşteki sıfatı ile temyiz yetkisi bulunmadığından, müşteki sıfatı ile yapılan temyiz talebinin,
CMUK’nun 317. ve 318. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."nın mağdur ..."i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ..."in ve Ali"nin mağdur ..."yı kasten öldürmeye teşebbüs suçunu, meşru savunma sınırları içerisinde işlediği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınarak 5237 sayılı Yasanın 25. maddesince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin eksik incelemeye, TCK.nun 29. maddesinin uygulanması gerektiğine,

Cumhuriyet savcısının sanıklar İsmail ve Ali"nin mağdur ..."ya yönelik eylemlerinin subuta erdiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Sanıklar İsmail ve Ali"nin eylemlerini meşru savunma sınırları içerisinde gerçekleştirmesi nedeniyle, hakkında 5237 sayılı TCK"nun 25/1 ve 5271 sayılı CMK"nun 223/2-d maddeleri gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde TCK.nun 25/1. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddesinin tatbikine" şeklinde, yine hüküm fıkrasında yer alan "TCK.nun 25/1. maddesi gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına" ibarelerinin "TCK"nun 25/1 ve CMK"nun 223/2-d maddeleri gereğince sanığın beraatine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, sanık ..."ya yönelik hükmün resen olmak üzere hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 09/05/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.