Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/3261 Esas 2019/5672 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3261
Karar No: 2019/5672
Karar Tarihi: 19.09.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/3261 Esas 2019/5672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan dava sonucunda tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararlaştırılmıştır. Ancak sanığın daha önce aynı suçtan dolayı açılan bir dava nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamıştır. Bu yüzden 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi uyarınca sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığından, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Bu tedbirin infaz sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığını ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığını belirterek sanığın temyiz itirazlarını reddetmiş ve hükmü onamıştır.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1.

10. Ceza Dairesi 2018/3261 E. , 2019/5672 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ... 6. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı hükmü gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.