Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/4073 Esas 2014/11091 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4073
Karar No: 2014/11091
Karar Tarihi: 05.11.2014

Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/4073 Esas 2014/11091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanmak suçundan mahkum edilmiştir. İncelenen dosya ve deliller sonucunda sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilmiş ve tayin olunan cezanın TCK'nın 267/3. maddesi uyarınca arttırılması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenle sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 268. maddesi yollamasıyla 267/1, 62, 53, 58. maddeleri: Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçunu düzenler.
- TCK'nın 267/3. maddesi: Suçun mağduru olan kişinin kamu görevlisi olması veya tehdit veya şiddet kullanılması halinde ceza artırımı yapılacağını belirtir.

9. Ceza Dairesi 2014/4073 E. , 2014/11091 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
Hüküm : TCK"nın 268. maddesi yollamasıyla 267/1, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Her ne kadar sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyeti kararda gösterilmemiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih, 2012/1431 esas ve 2013/18 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, mahkemenin hükümlü hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği yönündeki iradesini açıkça ortaya koymasının yeterli olduğu, tekerrüre esas alınabilecek bir hükümlülüğün bulunması halinde bu mahkumiyet, birden fazla hükümlülüğün bulunması halinde ise bunlardan en ağır olanı ve ikinci kez mükerrirlik hususlarının infaz aşamasında kendiliğinden dikkate alınması ve uygulanması mümkün görüldüğünden bu husus bozma nedeni yapılmamış, ayrıca sanığın kimlik bilgilerinin kullanılması sonucu mağdur hakkında başlatılan yargılama sırasında, koruma tedbirinden olan yakalama kararı çıkartılması ve mağdurun yakalanarak serbest bırakılması ve yüklenen fiili işlemediğinden dolayı hakkında beraat kararı verilmiş olması nedeniyle sanık hakkında tayin olunan cezanın TCK"nın 267/3. maddesi uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 05.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.