MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
TCK.nun 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 13 yıl 9 ay hapis cezası,
TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası,
Sanık ... hakkında;
TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası.


Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...’a yönelik basit yaralama suçları nedeniyle 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanıklar ... ve... müdafiinin bu hükümlere yönelen temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
Temyiz edenlerin sıfatları ve temyiz dilekçelerinin kapsamına göre; sanık ... hakkında maktul ...’i kasten öldürme ve mağdur ...’a yönelik kasten yaralama, sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik olarak; sanıklar... ve... müdafii, katılanlar Kazım vekilinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında maktul ...’i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin; TCK.nun 29. maddesi uyarınca yapılan tahrik indiriminin az olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle, DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
Sanıklar ... ve...hakkında mağdur ...’a yönelik yüzde sabit iz oluşturacak şekilde kasten yaralama suçuna yönelik kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık ... ve ... hakkında mağdur ..."a yönelik yüzde sabit iz oluşturacak şekilde kasten yaralama suçundan yapılan yargılama sonunda; kasten nitelikli yaralama suçundan mahkumiyetine dair Aksaray Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19/04/2013 gün ve 2010/287 Esas 2013/161 Karar sayılı hükmün sanıklar müdafiinin temyizi üzerine, Dairemizin 08/04/2015 gün ve 2014/5376 Esas ve 2015/2142 sayılı Kararı ile "Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanıklar ... ve ..."nin mağdur ... ve maktul ..."in birbirleriyle kardeş oldukları, 28/07/2010 günü sanık ... ile mağdur ..."ın kahvede oynanan oyun nedeniyle tartştıkları, daha sonra sanıkların mağduru sopalarla yüzde sabit ize neden olacak basit bir tıbbi müdahale giderilebilecek nitelikte yaraladıkları, bu olaydan sonra 16/08/2010 günü akşam saatlerinde mağdur ... ve maktul ...’in sanık ... ile karşılaştıkları, maktulün kardeşimi neden dövdün demesi üzerinde çıkan tartışma sırasında maktul ve mağdurun sanığa bıçak ve sopa ile saldırmaları üzerine sanığın bıçakla vurarak maktulü öldürdüğü, olay yerinden ayrılıp eve giderek kardeşi ..."ye durumu anlatarak araçla olay yerine geldikleri ve sopalarla mağdura saldırıp darp ettikleri olayda; sanıklar hakkında mağduru ATK raporunda tespit edildiği üzere yüzde sabit ize neden olacak ve basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralamaları nedeniyle temel cezaların TCK"nun 86/2 maddesi yerine, 86/1 maddesi uyarınca belirlenmesi,"
gerekçesiyle hükmün bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece suç vasfının yüzde sabit iz oluşacak şekilde kasten yaralama olduğundan bahisle eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09/05/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.