MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen kararın tebliği için sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile tebligat çıkarılmış ve bu tebligat uyarınca karar kesinleştirilerek infaza verilmiş ise de;
Sanık tarafından verilen 23/01/2015 tarihli eski hale getirme ve temyize ilişkin dilekçede kararın kendisine tebliğ edilmediğinin belirtildiği, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin yüksek Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu dikkate alınarak yapılan incelemede;
Sanığın karar tarihi itibariyle... kapalı cezaevinde bulunduğu, duruşmada hazır edilmediği, gerekçeli kararın sanığın doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21/2 maddesine göre tebliğ edildiği, bununla birlikte sanığın en son bildirdiği adresin ...Kapalı Ceza İnfaz Kurumu olduğu, tebligat parçasına sanığın ... tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna sevk gittiğinin şerh düşüldüğü, bu durumda cezaevi idaresine Tebligat Kanununun 19. Maddesine göre tebliğ yapılması için tebligat çıkarılarak, sanığın tahliye edilmesi durumunda cezaevi idaresine bildirdiği son adresin bildirilmesi istenerek belirlenen bu adrese Tebligat Kanununun 10. Maddesine göre tebligat çıkarılması gerekirken bu araştırma ve işlemler yapılmadan sanığın tebliğ tarihinde ceza infaz kurumunda olmadığı gerekçesiyle cezaevi adresi olan adresin sanığın yerleşim yeri adresi olarak kabulü ile bu adrese yapılan tebliğin usulsüz olduğu ve sanığın temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine verildiği düşüncesiyle yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Müştekinin, zararın sanıklar tarafından 21/08/2010 tarihinde karşılandığını beyan ettiği ve kovuşturmanın da 03/09/2010 tarihinde başladığı anlaşılmakla; soruşturma aşamasında gerçekleşen etkin pişmanlık nedeni ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi uyarınca indirim yapılırken, anılan maddenin 2.fıkrası da gözetilerek indirim oranının 1/2"den fazla olması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozmanın 20.06.2012 tarihli kararı temyiz etmeyen İsmail Şen ve Mahmut Bektaş"a SİRAYETİNE, 02/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.