MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili; davalının trafik sigortacısı olduğu araçla, davacının yolcu olarak bulunduğu aracın ve diğer bir aracın karıştığı trafik kazasında davacının yaralandığını, kusurun tespitinin gerektiğini, ilk yardımcı olarak çalışan davacının gelirinin 2.500,00 TL olduğunu belirterek belirsiz alacak davası olarak açtıkları dava için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla sakatlık, geçici ve sürekli iş göremezlik maddi zararı için şimdilik 5.000,00 TL nin davalı sigortanın temerrüt tarihi olan 17.05.2012 tarihinden itibaren avans faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kazaya karışan iki aracın müvekkili nezdinde trafik sigortasının olduğunu, sorumluluğun poliçe limiti ile ve sigortalının kusuru oranında olduğunu, davacı eksik evrakla müracat ettiğinden kendisine ödeme yapılamadığını, geçici işgöremezlik tazminatının teminat dışında olduğunu, dava tarihinden önce temerrüde düşürülmediğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 1.871,58 TL işgücü kaybı tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece yapılan araştırma inceleme hüküm vermeye yeterli değildir.
Somut olayda davacının yaralanması nedeniyle alınan ... Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı’nın 08.09.2014 tarihli raporunda; fonksyonel ve anatomik bir araza rastlanmadığından,vücut genel çalışma gücünden kaybetmediği,3 ay süreyle iş göremezlik halinde kaldığı, şahsın yüzündeki yaralanmanın estetik kusur niteliğinde olduğu bildirilmiş, Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu’nun 01.06.2015 tarihli raporunda; davacının fonksyonel araz bırakmadan iyileşmiş olduğu, sürekli maluliyet tayinine mahal olmadığı, iyileşme süresinin 27.04.2012 tarihinden itibaren 1 aya kadar uzayabileceği bildirilmiştir. Ceza dosyası kapsamında alınan Adli Tıp Kurumu ... Şube Müdürlüğü’nün 02.11.2012 tarihli raporunda; davacının sağ gözde tashihsiz görme 0.5 olduğu bildirilmesine nazaran yaralanmasının organ işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olduğu bildirilmiştir. Düzenlenen raporlar arasında çelişki mevcuttur. Mahkemece, raporlar arasındaki çelişkiyi giderecek şekilde davacının kaza nedeniyle sürekli işgöremezliği bulunup bulunmadığının belirlenmesi için Adli Tıp Kurumu Genişletilmiş Uzmanlar Kurulundan rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmamıştır.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 01/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.