MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : a-) TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet (ayrı ayrı)
b-) TCK"nın 204/1, 62 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet (ayrı ayrı)

Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan ..."ın yetkilisi olduğu şirket hesabından keşide edilen suça konu 4.000 TL bedelli çeki, diğer sanık Behçet Yılmaz tarafından alışveriş karşılığında ..."ya verildiği ve çekin karşılıksız çıktığı, katılanın şikayetçi olması üzerine yapılan inceleme ile keşideci imzasının sanık ..."a ait olmadığının tespit edildiği, bu suretle sanıkların üzerine atılı nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işledikleri iddia edilen olayda;
1-Resmi belgede sahtecilik suçu yönünden yapılan incelemede;
Sanıkların savunması, katılan beyanları ile dosya kapsamından sanıkların üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkemece verilen mahkumiyet hüküm ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafinin, suçun sübut bulmadığına yönelik temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Nitelikli dolandırıcılık suçu yönünden yapılan incelemede;
Sanıkların savunması, katılan beyanları ile dosya kapsamından sanıkların üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkemece verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine ancak;
Sanık ... vekilinin 16/12/2014 tarihli dilekçe ile katılanın oluşan zararının giderilmesi için süre verilmesi talep ettiği ancak 18/02/2014 tarihli karar celsesinde mahkeme tarafından ara kararla, suç tarihinin 2009 yılı olduğu, sanık vekilinin talebinin davayı uzatmaya yönelik olduğu nedeniyle süre talebinin reddine karar verildiği, katılan vekilinin 19/01/2015 tarihli dilekçesi ile sanıkların maddi mağduriyeti giderdiğini, şikayetinden vazgeçtiğine dair beyanda bulunduğunun anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/04/2013 tarihli ve 2012/6-1524-2013/152 sayılı kararı da gözetilerek, sanığın ödeme yapabilmesi için tevdii mahalli tayin edilip, mağdurların zararlarını tevdii mahalline yatırması halinde hakkında TCK"nın 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirildikten sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.