MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereği hapse çevrileceği ihtar edilmiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, "5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi" infaz aşamasında resen gözetilebileceğinden, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş ve bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Mağdurun, sanığın süpürgenin sapı ile kendisine vurduğuna ilişkin beyanı ile uyumlu adli rapor içeriği ve sanığın tevilli ikrarı uyarınca, sanığın eşi olan mağdura yönelik yaralama eylemini silahtan sayılan süpürge sapı ile gerçekleştirdiği sabit olmakla; sanık hakkında kurulan hükümde, birden fazla nitelikli halin (TCK"nin 86/3-a ve 86/3-e maddeleri) bulunması nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken asgari hadden uzaklaşılması gerekirken, yazılı şekilde alt sınırdan ceza tayin edilmesi ve TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanmaması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.