Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/633 Esas 2018/2840 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/633
Karar No: 2018/2840
Karar Tarihi: 15.03.2018

Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/633 Esas 2018/2840 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/633 Esas, 2018/2840 Karar numaralı kararda, sanık hakkında parada sahtecilik suçu kapsamında hüküm verilmiştir. Ancak, daha önce verilen hükümlerin yasal varlığının sürdüğü anlaşıldığından, sonraki hükümlerin hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilmiştir. Sanığın suç tarihinde yürürlükte bulunan, lehe olan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/3. maddesi uyarınca asli dava zamanaşımının gerçekleştiği belirlenmiş ve sanık hakkındaki davaların düşürülmesine karar verilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddelerinin yanı sıra, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/3. ve 1412 sayılı CMUK'nun 321. ve 223. maddeleri de detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

8. Ceza Dairesi 2018/633 E. , 2018/2840 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
05.05.2003 tarihli hükmün sanık ... ...tarafından temyiz edilmesine rağmen sanık hakkında tebliğname düzenlenmediği,Dairemizin 22.06.2005 tarihli bozma ilamında da bu sanık yönünden temyiz incelemesinin yapılmamış olduğu anlaşıldığından, 05.05.2003 tarihli hükmün hukuki varlığını devam ettirmesi nedeniyle kurulan sonraki hükümlerin hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek ve temyiz incelemesi 05/05/2003 tarihli hükme özgülenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7,5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9.maddeleri karşısında; sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezalarının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nun 102/3. maddesinde belirlenen 10 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanığın mahkumiyetine karar verildiği 05.05.2003 tarihinden itibaren temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan yasanın 321. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nun 102/3 ve CMK.nun 223. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 15.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.