Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/12130 Esas 2019/8955 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/12130
Karar No: 2019/8955
Karar Tarihi: 23.12.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/12130 Esas 2019/8955 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, ortaklığın giderilmesi istemiyle davalılara karşı dava açmıştır. Tarafların ortak murisi adına kayıtlı olan bir bağımsız bölüm üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesi talep edilmiştir. Davalılar cevap vermemiş ve mahkeme davanın kabulüne karar vererek taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine hükmetmiştir. Davalılar vekili, hüküm ve ek kararı temyiz etmiştir. Mahkeme ek kararın süresinde olmayan temyiz isteminin reddine karar vermiştir. Ancak davalılar vekili, yasal süreyi geçtikten sonra temyiz isteminde bulunmuştur. Mahkeme, süresi geçirilen temyiz isteminin reddine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
HUMK (Hukuk Muhakemeleri Kanunu) 432/4. madde: Süresi geçirilen temyiz isteminin reddedilmesi gerektiğini belirtmektedir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı (3/4 sayılı Karar): Süresi geçirilen temyiz isteminin reddedilmesine dair yöntem ve hükümleri açıklamaktadır.

14. Hukuk Dairesi 2016/12130 E. , 2019/8955 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 08.01.2016 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 07.04.2016 günlü hükmün ve temyiz isteminin reddine dair verilen 25.05.2016 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacı vekili, tarafların ortak murisi...adına tapuda kayıtlı 1 adet bağımsız bölüm üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulü ile dava konusu taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece, 25.05.2016 tarihli ek kararla süresinde olmayan temyiz isteminin reddine karar verilmiş; davalılar vekili bu kez temyiz isteminin reddine dair ek kararı temyiz etmiştir.
Mahkemenin 25.05.2016 tarihli ek kararı, hükmü temyiz eden davalılar vekiline usulüne uygun olarak 07.06.2016 tarihinde tebliğ edilmiş ise de davalılar vekilince, ek karara karşı 8 günlük yasal süre geçirildikten sonra 16.06.2016 tarihinde temyiz isteminde bulunulmuştur.
Bu durumda, HUMK"nun 432/4. maddesi ve 1.6.1990 tarihli ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince süresi geçirilen temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin ek karara yönelik süresinde olmayan temyiz isteminin REDDİNE, istek halinde peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 23.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.Başkan