Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7841 Esas 2019/17100 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7841
Karar No: 2019/17100
Karar Tarihi: 26.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7841 Esas 2019/17100 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurun yüzünde sabit iz meydana gelecek şekilde yaraladığı için temel ceza olarak hapis cezası verildi. Ancak, sanığın cezasının belirlenmesinde bazı hatalar yapıldığı gerekçesiyle karar temyiz edildi ve Yargıtay tarafından bozuldu. Bozma sebepleri şunlar:
1) Sanık hakkında verilen hapis cezası süresinin belirlenmesinde yanlış kanun maddesi referans gösterilmiştir.
2) Savunma hakkı kısıtlanmış, ek savunma hakkı tanınmamış ve iddianamede belirtilmeyen bir kanun maddesinin uygulanması suretiyle karar verilmiştir.
3) Sanığın haksız tahrik hükmü asgari oranda uygulanmamıştır.
4) Hükümde sanık sayısı konusunda karışıklık yaratılmıştır.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1. maddesi - Yaralama
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-a maddesi - Ağırlaştırılmış yaralama
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi - Ek savunma hakkı
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/1. maddesi - Haksız tahrik
6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi - Yargıtay kararlarına ilişkin düzenlemeler
5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi - Mahkeme kararlarının bozulması
1412 sayılı Ceza Muhakemes

3. Ceza Dairesi 2019/7841 E. , 2019/17100 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdurun yüzünde sabit iz meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama niteliğindeki yüzde sabit izin, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceğinden, sanık hakkında temel cezanın 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince belirlenmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bozma istemli görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında TCK"nin 86/1,86/3-a maddeleri gereği verilen hapis cezasının 5 yıldan az olamayacağı belirtilirken, uygulanan kanun maddesinin 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesi yerine 87/son olarak belirtilmesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/04/2017 tarihli ve 2015/1167 Esas - 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3) Sanığın savunmasında, eşi olan mağdurun kendisine seni aldatacağım şeklinde hakaret etmesi nedeniyle eylemini gerçekleştirdiğini beyan etmesi karşısında, olayı gören tarafsız tanık beyanının da bulunmadığı anlaşılmakla, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Olayda bir sanık bulunduğu halde birden fazla sanık varmış gibi hüküm kurularak hükümde karışıklık yaratılması;
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.