Mahkemesi : Sinop 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 18/04/2013
Numarası : 2009/641-2013/269

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı şirkette 02.01.2003-02.10.2007 tarihleri arasında resmi tatillerde dahil olmak üzere haftada 6 gün 08:00-21:00 saatleri arasında işçi olarak çalıştığını, yıllık ücretli iznini kullanmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının çalışmış olduğu döneme ait tazminatlarının ödendiği beyanının doğru olduğunu, bunun dışındaki hiçbir beyanının gerçeği yansıtmadığını, her türlü hak ve alacaklarının kendisine ödendiğini, zamanaşımı savunmasında bulunduklarını ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, ara dinlenme süresi değerlendirilmeksizin davacının günlük 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiş ve buna göre fazla mesai ücreti hesap edilmiştir.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Bu itibarla, davacının haftanın 4 günü 08:00-18:00 saatleri arasında günde 10 saat çalıştığı dönem için ara dinlenmenin en az 1 saat, haftanın 2 günü 08:00-21:00 saatleri arasında 13 saat çalıştığı dönem için ara dinlenmenin en az 1,5 saat olarak tenzil edilmesi sureti ile fazla mesai süresinin ve ücretinin hesaplanması gerekirken ara dinlenme süresi gözetilmeksizin karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 15.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.