Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3137 Esas 2019/9523 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3137
Karar No: 2019/9523
Karar Tarihi: 17.12.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3137 Esas 2019/9523 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında \"sahte fatura düzenleme\" suçundan kamu davası açılmıştır ancak \"sahte fatura kullanma\" suçundan açılmış bir dava bulunmadığından bu suçtan hüküm kurulması yasaya aykırıdır. Ancak zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğu anlaşılmıştır. Sanığa yüklenen suçun cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinden suç zamanaşımı gerçekleştiği için davanın düşmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri, CMK'nin 223/8. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2019/3137 E. , 2019/9523 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu, duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fail ve fiilden ibaret olup, sanık hakkında Adana Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 31.05.2007 ve 24.04.2013 tarihli iddianameler ile mütalaa ve ekindeki vergi suçu raporuna uygun olarak "sahte fatura düzenleme” suçundan kamu davası açıldığı, “sahte fatura kullanma” ve “sahte fatura düzenleme” eylemlerinin birbirinden bağımsız ayrı suçları oluşturduğu ve “sahte fatura kullanma” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden, bu suçtan hüküm kurulması yasaya aykırı ise de, zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğu anlaşıldığından;
Sanığa yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, 01.11.2005 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 17.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.