MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı-Tedbir

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, erkeğin boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi, nafakaların miktarı, ziynet alacağının reddedilen kısmı ile ziynetlere yönelik erkek lehine hükmedilen vekalet ücreti yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise, kusur belirlemesi, nafakalar, velayet, ziynet alacağının kabul edilen bölümü, nafaka davasında kadın yararına hükmedilen vekalet ücreti ile kişisel ilişki davasında lehine verilmeyen vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, taraflar eşit kusurlu kabul edilerek her iki tarafın boşanma davalarının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden; mahkemece kadına yüklenen erkeğin annesine "gerizekalı" şeklinde söz söylediği eyleminden sonra evlilik birliğinin devam ettiği ve bu eylemin affedildiği veya en azından hoşgörüldüğünün kabulü gerekir. Bu nedenle, bu eylem kadına kusur olarak yüklenemez. Mahkemece, taraflara yüklenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışların yanında erkeğin eşine fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Bu halde, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet veren olaylarda, davalı-karşı davacı erkeğin ağır kusurlu olduğunun, evlilik birliğinin devamında taraflar bakımından yarar kalmadığının ve erkeğin boşanma davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesindeki boşanma koşullarının gerçekleşmiş bulunduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken, mahkemece tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü doğru değil ise de; erkeğin boşanma davasında verilen boşanma kararı sonucu itibariyla doğru olduğundan, davacı-karşı davalı kadının boşanma hükmüne yönelik temyiz itirazlarının hükmün kusura ilişkin gerekçesinin düzeltilmek suretiyle onanmasına karar verilmesi gerekmiştir (HUMK m. 438/son).
3-Boşanmaya sebep olan olaylarda yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere davalı-karşı davacı erkek daha ağır kusurlu olduğundan, boşanma yüzünden mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi gereğince uygun miktarda maddî ve manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken, kadının bu isteklerinin hatalı kusur belirlemesi sonucunda reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (3.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesinin düzeltilmek suretiyle, tarafların sair temyiz itirazlarının ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Ahmet"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Ayşe"ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.05.10.2017 (Prş.)