MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KULLANIM KADASTROSU

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Yargıtay bozma ilamında özetle; "dava konusu 472 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının beyanlar hanesinde, 6831 sayılı Yasa’nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığına dair şerh bulunduğu, dosya arasında bulunan teknik bilirkişi raporunda ise taşınmazın 2/B arazisi vasfında olmadığı belirtildiği halde mahkemece bu husustaki çelişkinin giderilmediği belirtilerek; öncelikle dava konusu taşınmazla ilgili olarak, 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun Ek-4. maddesi kapsamında kullanım kadastrosu veya güncelleme çalışması yapılıp yapılmadığının araştırılması, yapılmışsa buna ilişkin evrakın dosya içine alınması, bu şekilde dosya ikmal edildikten sonra mahallinde yeniden keşif yapılması, taşınmaz üzerindeki zilyetliğin kim tarafından, ne zamandan beri, ne suretle sürdürüldüğünün belirlenmesi, yine taşınmaz hakkında güncelleme çalışması yapılmamış ise kadastro tespitinin kesinleşme tarihinden dava tarihine kadar, Kadastro Kanunu"nun 12/3. maddesinde düzenlenen 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş olacağının da göz önünde bulundurulması, bundan sonra toplanan deliller uyarınca karar verilmesi" gereğine değinilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 12/3. maddesinde öngörülen hak düşürücü süre yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar ... ve müşterekleri, dava konusu 472 parsel sayılı taşınmazın kendi fiili kullanımlarında olduğunu ileri sürerek, taşınmazda lehlerine kullanıcı şerhi verilmesi istemiyle dava açmışlardır. Mahkemece önceki bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, dava konusu taşınmazda güncelleme çalışması yapılmadığı, taşınmazın kadastro tespitinin kesinleştiği 23.03.1992 tarihinden, dava tarihine kadar Kadastro Kanunu"nun 12/3. maddesinde öngörülen 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesi ile yazılı şekilde hüküm kurulmuştur. Dosya kapsamından, dava konusu 472 parsel sayılı taşınmazın, hükmen orman vasfı ile Hazine adına 23.03.1992 tarihinde tescil edildiği, taşınmazın tapu kaydına sonradan 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığına dair şerh konulduğu, ancak taşınmazda 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun Ek-4. maddesine dayalı olarak kullanım kadastrosu ya da güncelleme çalışması yapılmadığı anlaşılmıştır. 2/B alanlarında kullanım kadastrosu yapılması işlemi idari bir tasarruf olup, kullanım kadastrosu yapılmayan taşınmazlarda, beyanlar hanesine zilyetlik şerhi verilmesine ilişkin talebin dinlenme olanağı bulunmamaktadır. Mahkemece, davanın bu gerekçe ile reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile ret kararı verilmesi isabetsiz ise de, ret kararı sonucu itibari ile doğru olduğundan hükmün, gerekçesi bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, yasal koşullar gerçekleştiğinde kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.