Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/9120 Esas 2017/10582 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davacı temyiz dilekçesinde temyiz harcı ve posta giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını bildirip, adli yardım talebinde bulunmuştur.
Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında yapılırsa bu talep Yargıtay’ca incelenir ve talep hakkında duruşma yapılmaksızın karar verilebilir. Davacının adli yardım talebini içeren dilekçesi ekinde sunulan belge dosya kapsamına göre davacının kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama ve temyiz giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu yönünde kanaat uyandırmaya yeterli görülmediğinden davalının adli yardım talebinin reddine karar vermek gerekmiştir,
2- Hükmü temyiz eden davacı temyiz yoluna başvurma harcı ile maktu temyiz harcını yatırmadığından ve harç ödenmedikçe müteakip işlem olan temyiz incelemesine başlanamayacağından, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 434/3. maddesi uyarınca işlem yapıldıktan sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesine karar vermek gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda l. bentte gösterilen sebeple davacı erkeğin adli yardım talebinin REDDİNE, 2. bentte gösterilen sebeple dosyanın mahalli mahkemesine İADESİNE oybirliğiyle karar verildi.