Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/5548 Esas 2019/5633 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : A) TDST : ... 8. Sulh Ceza Mahkemesi
B) Mahkûmiyet : ... 25. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi - Numarası : A) TDST : 12/12/2011 – 2011/209 esas ve 2011/1187 karar
B) Mahkûmiyet: 17/05/2017 - 2017/199 esas ve 2017/516 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Temyiz Edenler : 1- Sanık
2- Cumhuriyet savcısı (Sanık aleyhine)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın görevlilerce kimlik kontrolü yapıldıktan sonra elinde bulunan karton kutuda ne olduğu sorulması üzerine kutuyu kendiliğinden açtığında içerisinde suç konusu maddelerin ele geçirildiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında adli ve/veya önleme arama kararı bulunmadığı aşamada PVSK"nın 4/a maddesi uyarınca kaba üst araması ile bulunamayacak bir yerde sakladığı uyuşturucu maddeleri kendi rızasıyla göstererek kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunun ortaya çıkmasını sağladığından TCK"nın 192/3. maddesinde öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olmasının, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu, ancak 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin uygulanma şartları değerlendirilmeden ... 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/03/2017 tarihli ve 2017/214 Değişik İş numaralı kararı yanlış yorumlanmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 18/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.