MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanığın bilinen adresine çıkartılan tebligatın 02.01.2012 günü dayısı olduğunu ve aynı çatı altında beraber yaşadıklarını beyan eden ... isimli şahsa tebliğ edilmesi üzerine hükmün kesinleştirilerek infaza verilmesinin ardından sanık müdafiin verdiği 14.03.2013 havale tarihli dilekçeyle nüfus kayıt örneğini de sunmak suretiyle sanığın ...isminde bir dayısının bulunmadığını belirtmesi karşısında bu dilekçenin aynı zamanda kesinleştirilip infaza verilmiş hükme yönelik eski hale getirme talebini de içerdiği ve eski hale getirme şartlarının oluşup oluşmadığını değerlendirerek kabulüne ya da reddine dair karar verme yetkisinin Yargıtay ilgili ceza dairesine ait olduğu gözetilerek yapılan değerlendirmede, kesinleştirme öncesi gerekçeli kararla ilgili tebligatın usulüne uygun yapılmaması nedeniyle yerinde görülen eski hale getirme talebinin kabulü ile sanık ve müdafiin öğrenme üzerine süresinde yaptıkları temyiz istemlerinin incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ile müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 01.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.