Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2877 Esas 2019/5625 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2877
Karar No: 2019/5625
Karar Tarihi: 18.09.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2877 Esas 2019/5625 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yargılanmıştır. Adli sicil kayıtları ve yapılan araştırmalar sonucunda, sanığın önceden aynı suçtan dolayı kesinleşmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulan sanığın yükümlülüklerini ihlal etmesi nedeniyle mahkumiyetine karar verilmiştir. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infaz edilmesi amacıyla gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin tebliğini almış olmasına rağmen başvuruda bulunmayan sanığa, ikinci bir tebligat yapılmasına gerek olmadığı belirtilmiştir. Karara göre, yargılama süreci kanuna uygun olarak yürütülmüş, iddia ve savunmaların delillerle birlikte göz önünde bulundurulduğu ve sanığın suçunun kanıtlandığı sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ve TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasıdır.

10. Ceza Dairesi 2018/2877 E. , 2019/5625 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : a) TDST...19. Sulh Ceza Mahkemesi
b) Mahkûmiyet...(Kapatılan) 71. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olmasının, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu hususu ve 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK’nın 191. maddesinde yapılan değişikliklerin yürürlüğe girdiği 28/06/2014 tarihinden önce işlenen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından dolayı verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazı amacıyla gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin tebliğine rağmen başvuruda bulunmayan sanığa, Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce bu hususta ikinci bir tebligat yapılmasına gerek bulunmadığına ilişkin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02/05/2019 tarihli ve 2018/172 esas, 2019/373 karar sayılı ilamı dikkate alınarak, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 18/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

BA.