MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında “Kasten Yaralama” suçundan hüküm kurulurken, mağdurda meydana gelen yaralanmanın, Adli Tıp Başkanlığı II. İhtisas Kurulunun 28.11.2014 tarihli raporu ile sabit olduğu üzere, hem kemik kırığına hem de hayati tehlikeye neden olduğu, sanığın eylemi ile birden fazla nitelikli hal ihlaline (TCK’nin 87/3. ve 87/1-d maddeleri) neden olduğu anlaşılmakla, TCK’nin 86/1. maddesine göre temel ceza belirlenirken, TCK’nin 61. maddesindeki kriterler ile aynı Kanun"un 3. maddesinde belirtilen cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından;
Sanığın, oğlu olan temyiz dışı suça sürüklenen çocuk ...’u katılana karşı kasten yaralama suçuna azmettirdiği anlaşılmakla 5237 sayılı TCK"nin 38/2. maddesi uyarınca yapılacak artırımın TCK"nin 61/5. maddesine göre temel cezanın TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son maddelerine göre belirlenmesinden sonra yapılması gerekirken, hatalı uygulama ile yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz bulunmadığından;
Sanık hakkında “Kasten Yaralama” suçu yönünden hükmolunan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni neticesi olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunluklarına ilişkin, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 26.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.