Göçmen kaçakçılığı yapma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6673 Esas 2019/13424 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6673
Karar No: 2019/13424
Karar Tarihi: 01.10.2019

Göçmen kaçakçılığı yapma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6673 Esas 2019/13424 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların göçmen kaçakçılığı yapmaktan mahkum edildiği belirtilmiştir. Dosya incelendiğinde, vicdani kanının tüm kanıtlarla uyumlu olduğu ve temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği ifade edilmiştir. Ancak, para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceği belirtilmesine rağmen, bu kararın infazına dair bir hüküm olmadığı için bozulması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanıklar hakkında ödeme yapılmadığında günlüğü 100 TL'den hapse çevrilme kararı verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6458 sayılı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu
- 690 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 6. maddesi
- TCK'nın 52/2. maddesi
- TCK'nın 53/1-b maddesi
- 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi.

18. Ceza Dairesi 2017/6673 E. , 2019/13424 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı yapma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve müsadereye konu aracın, 28 Haziran 2017 tarih ve 30052 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 690 sayılı Kanun Hükmünde Kararname"nin 6. maddesi ile 6458 sayılı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu"na eklenen Ek Madde 1’deki düzenleme kapsamında olmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmeyerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen göçmen kaçakçılığı eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Hapis cezası yanında gün karşılığı tayin edilen adli para cezası paraya çevrilirken uygulanan TCK’nın 52/2. maddesi hüküm fıkrasında yazılmamış ise de, bu eksikliğin yerinde tamamlanabileceği ve TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesinin, infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
28/06/2014 tarih 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde günlüğü 100 TL’den hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar ... ve ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen karardan, tebliğnameye kısmen aykırı olarak “Sanıklar hakkında ayrı ayrı yasal ihtarlara rağmen ödenmediği takdirde adlî para cezasının günlüğü 100 TL’den HAPSE ÇEVRİLMESİNE” ilişkin kısım çıkarılarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.