MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... . Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/06/2016 gün ve 2015/608-2016/336 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 01/06/2016 tarihi itibariyle 2.190,00 TL"dir. Davacı vekili, davalı aleyhine yapmış olduğu icra takibinde 3.365,00 TL asıl alacak, 4.453,42 TL işlemiş faiz olmak üzere toplamda 7.818,42 TL üzerinden takip başlatmış olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilerek 3.365,00 TL asıl alacak, 2.308,97 TL işlemiş faiz yönünden davanın kabulüne ve bu miktar yönünden itirazın iptaline karar verilmiş olup, red edilen miktar yönünden dava değeri yukarıda anılan madde hükmüne göre davacı yönünden temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 05/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.