Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4706 Esas 2018/5572 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı, çocuğun basit
cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurun son eylemden yaklaşık bir buçuk yıl sonra 17.10.2010 tarihinde düzenlenen fotoğraf teşhis tutanağında sanığı teşhis etmesinin ardından 19.10.2010 günü babası nezaretinde sanığın fotoğrafı tekrar gösterildiğinde tanımadığını söylemesi, soruşturma evresinde yapılan canlı teşhis işlemlerinin Polis Vazife ve Selahiyet Kanununun ek 6. maddesine aykırı olması, tanık Anılcan"ın mağdurun anlatımlarını doğrulamaması, mağdurun ifadesine göre annesi..."un eylemi gerçekleştiren kişiyi görmesine rağmen sanığa benzeyip benzemediği konusunda beyanının olmaması, mağdurun iki olayı benzer şekilde anlatmasına karşılık ayrıntı vermemesi, sanığın aşamalarda suçlamaları kabul etmemesi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında atılı suçları işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafii, katılan mağdur vekili ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.09.2018 tarihinde üye ..."in karşı oyu ve oyçokluğuyla karar verildi.

(Karşı Oy)



S/P ./..





-2-


KARŞI OY

Olay tarihlerinde 8-9 yaşlarında bulunan mağdurun kollukta 17.10.2010 tarihinde düzenlenen fotoğraf teşhis tutanağında ve 06.12.2010 tarihli yapılan canlı teşhiste suça sürüklenen çocuğu teşhis etmesi, 09.02.2011 tarihli celsede "Ben yüzünü unutamadım ki, bana bir defter getirdiler, bu defterde bulunan resimlerden adamı hemen tanıdım, tekrar ikinci kez bana bir defter gösterdiler, bu defterden de yine bu şahsı teşhis ettim, 3. sünde beni bir odaya götürdüler, camlı bir oda idi karşıda numara verilmiş 5 kişi vardı ben o kişilerin arasında da bu kişiyi teşhis ettim" şeklindeki beyanı ile duruşma salonunda suça sürüklenen çocuğun alınıp mağdura gösterilip tekrar dışarı çıkarılmasından sonra mağdura sorulduğunda "Bu gelen kişi bu işi yapan çocuktu, kesin eminim, isterseniz başkalarının arasına koyun oradan da bunu bileyim" şeklindeki beyanları karşısında bir yıl içerisinde iki kez sanığın eylemine maruz kalan mağdurun sanığı teşhisinde usule aykırı bir yön bulunmadığından mahkumiyet kararının onanması gerektiği görüşü ile sayın çoğunluk görüşüne katılmamaktayım.