Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7577 Esas 2019/16440 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7577
Karar No: 2019/16440
Karar Tarihi: 19.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7577 Esas 2019/16440 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine dair yerel mahkeme kararı temyiz edilmiştir. İlk olarak sanığın annesinin temyiz talebi reddedilmiştir çünkü sanığın babası tarafından velayeti alınmıştır. İkinci olarak, sanık müdafii tarafından yapılan temyizde, Adli Tıp Kurumu'nun raporlarındaki çelişkilerin giderilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Detaylı olarak belirtilen kanun maddeleri yoktur.

17. Ceza Dairesi 2019/7577 E. , 2019/16440 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik annesi Zeynep Çağlıyan"ın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın annesi Zeynep Çağlıyan’ın temyiz talebinin incelenmesinde; sanığın Midyat Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2014/62 Esas ve 2015/92 Karar sayılı 15/04/2015 tarihinde kesinleşen ilamı ile kısıtlanarak babası Mehmet Ali Çağlıyan’ın velayeti altına alındığı görülmekle, Zeynep Çağlıyan’ ın temyiz hakkının olmadığı anlaşılmakla temyiz isteminin REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya kapsamında bulunan başka suça ilişkin Adli Tıp Kurumu’nun 28/12/2012 tarihli raporunda, daha önce Elazığ Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi’nce düzenlenen 20/05/2010 tarihli ve sanığın TCK’nun 32/2. bendinden istifa edeceğine ilişkin raporu da değerlendirmeye alınarak, sanığa ilgili suç tarihinde TCK’nun 31/1. bendinin uygulanması gerektiğinden bahisle mütalaa verildiği görülmekle; sanık hakkında eldeki dosyanın suç tarihi olan 21/08/2013 tarihli suça yönelik, Elazığ Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi’nce düzenlenen 28/08/2013 tarihli sanığın TCK’nun 32/2. bendinden istifade edeceğine ilişkin raporu ile anılan Adli Tıp Kurumu’nun 28/12/2012 tarihli raporu arasında çelişki bulunduğundan, raporlar arasındaki çelişkinin Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu tarafından giderilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 19/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.