Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9522 Esas 2019/17058 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9522
Karar No: 2019/17058
Karar Tarihi: 26.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9522 Esas 2019/17058 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ve karar incelenmiştir. Sanıkların kardeş oldukları ve suçu ağaç parçası ve sopa ile işledikleri anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanıklar hakkında birden fazla nitelikli hal ihlali suçundan TCK'nin 86/2. maddesine göre cezalandırılması gerektiği ve cezanın TCK'nin 61. maddesi ve cezada orantılılık ilkesine uygun olarak belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ancak mahkeme, sanıklar hakkındaki cezayı yasaya uygun olarak belirlemediği için bu nedenle karar bozulmuştur. Ayrıca, olayın karşılıklı yaralama şeklinde gerçekleştiği belirlenemeyince TCK'nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına dair karar, infaz hüküm ve yasal düzenlemeler de incelenmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 5237 Sayılı TCK'nin 6/1-f, 86/2, 86/3-a, 86/3-e, 29; 5275 Sayılı Kanun'un 106/3; 6723 Sayılı Kanun'un 33; 5320 Sayılı Kanun'un 8/1; 1412 Sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/9522 E. , 2019/17058 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanıkların, kardeş oldukları ve yargılama konusu eylemlerini, 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f maddesi kapsamında silahtan sayılan “sopa” ve “ağaç parçası” ile işledikleri anlaşılmakla, birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan sanıklar hakkında TCK’nin 86/2. maddesine göre temel cezanın tayininde, TCK"nin 61. maddesinde yer alan kriterler ile aynı Kanun"un 3. maddesinde bulunan “cezada orantılılık” ilkesi nazara alınarak, alt sınırdan uzaklaşılması ve bu miktar üzerinden TCK’nin 86/3-son maddesi gereği (½) oranında arttırım yapılarak hüküm tesisi gerekirken; her iki sanık hakkında hüküm kurulurken, TCK’nin 86/2. maddesinin tatbiki sırasında temel cezanın alt sınırdan (120 gün karşılığı adli para cezası) tespiti ile TCK’nin 86/3-a ve 86/3-e maddeleri ayrı ayrı gerekçe gösterilmek ve arttırım oranı gösterilmemek suretiyle TCK’nin 86/3-son maddesi gereği, yasal olmayan şekilde arttırım oranında teşdit uygulanmak suretiyle hüküm kurulması,
2) Oluş, iddia ve tüm dosya kapsamına göre, sanıklar arasında karşılıklı yaralama şeklinde gerçekleştiği anlaşılan olayda, ilk haksız hareketi oluşturan fiilin kimden geldiğinin belirlenmeye çalışılması, bunun mümkün olmaması halinde ise Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4 - 238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında kabul edildiği üzere, şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine değerlendirilmesiyle 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (¼) oranında uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
3) 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde 6545 sayılı Kanun"la yapılan değişiklik karşısında, infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde sanıklar hakkında, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine” karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 26.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.