Mahkemesi : Antalya 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 11/03/2013
Numarası : 2011/311-2013/147

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, iş akdinin davalı tarafça 02.03.2011 tarihinde feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai, hafta tatili ve yıllık ücretli izin alacağının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, iş akdinin 02.03.2011 tarihinde haklı nedenle feshedildiğini, alkollü araç kullanmasından dolayı ehliyetine el konulduğunu, görevini yapamaz hale geldiğini, ücret alacağının bulunmadığını açılan davanın yersiz olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti talebinin kabulüne kıdem ve ihbar tazminatı ile hafta tatili ve ücret alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
İşçinin iş sözleşmesinin işveren tarafından, zorlayıcı nedenlerle feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 25 inci maddesinin (III) numaralı bendinde, işçiyi işyerinde bir haftadan fazla süre ile çalışmaktan alıkoyan zorlayıcı bir sebebin ortaya çıkması halinde, işverenin derhal fesih hakkının olduğu açıklanmıştır.
İşçiyi çalışmaktan alıkoyan nedenler, işçinin çevresinde meydana gelmelidir. İşyerinden kaynaklanan ve çalışmayı önleyen nedenler bu madde kapsamına girmez. Örneğin işyerinin kapatılması zorlayıcı neden sayılmaz .Ancak, sel, kar, deprem gibi doğal olaylar nedeniyle ulaşımın kesilmesi, salgın hastalık sebebiyle karantina uygulaması gibi durumlar zorlayıcı nedenlerdir.
İşyerinden kaynaklanan zorlayıcı nedenler ise değinilen madde kapsamında olmayıp, aynı Kanunun 24/III maddesinde düzenlendiği üzere işçiye derhal fesih hakkı veren nedenlerdir.
4857 sayılı Yasanın 40 ıncı maddesi uyarınca, işçinin zorlayıcı nedenlerle Kanunun 25/III maddesi kapsamında kalan “çalışılmayan süreler” için yarım ücret ödenir. İşçinin iş sözleşmesinin zorlayıcı nedenlerle 25/III bendi uyarınca feshi halinde, işverenin bildirim şartına uyma ya da ihbar tazminatı ödeme yükümlülükleri bulunmamaktadır. Ancak, 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesi uyarınca kıdem tazminatının ödenmesi gerekir.
Somut olayda, işyerinde şoför olarak çalışan davacı işçinin 11.1.2011 tarihinde kendisine ait aracı alkollü kullandığı sırada denetime yakalandığı ve 0,93 promil alkollü olduğunun çalışılması üzerine sürücü belgesinin 6 ay süre ile geçici olarak geri alındığı, sevkiyat olduğu gün durumu işyeri elemanı A.. A.."a anlatması üzerine Ayhan"ın “sefere çıkamayacağını, amirlere anlatması gerektiğini“ söylediği, davacınında “bildir” demesi üzerine olayın işverene duyrulduğu ve bunun üzerine iş akdinin işverence 2.3.2011 tarihinde işçiyi işyerinde çalışmaktan alıkoyan zorlayıcı nedenin ortaya çıkması nedeniyle feshedildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda kıdem tazminatı talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 15/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.