Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12372 Esas 2020/9356 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12372
Karar No: 2020/9356
Karar Tarihi: 07.09.2020

Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12372 Esas 2020/9356 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir şantaj davasında verilen mahkumiyet kararı bozulmuştur. Yüklenen suçun kanıtlandığı ve sanığın eyleminin doğru olarak nitelendirildiği ancak, kısa hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği için TCK'ya göre hak yoksunluğu uygulamasının yapılamayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, kararda yer alan hak yoksunluğu uygulamalarının çıkarılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 322. maddeleri yer almaktadır.

4. Ceza Dairesi 2016/12372 E. , 2020/9356 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozma üzerine, yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen şantaj eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Ancak;
Sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, sonuç cezanın adli para cezası olması nedeniyle sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi gereği uygulanan hak yoksunluklarına ilişkin uygulamanın karardan çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 07/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.