Mahkemesi : Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile; 2863 sayılı Kanunun (5728 sayılı Kanun ile değişmeden önceki) 67, TCK’nın 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müştekivekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 2863 sayılı Kanunun (5728 sayılı Kanun ile değişmeden önceki) 67, TCK’nın 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis ve 375 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/05/2008 tarihli ve 2007/181 esas, 2008/227 karar sayılı kararının 05/06/2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 09/09/2013 tarihinde TCK’nın 234/1-2. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunu işlediği ve Ankara Batı 9. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 03/12/2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/09/2015 tarihli ve 2014/865 Esas, 2015/466 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Suçtan zarar gören Kültür ve Turizm Bakanlığı vekilinin temyiz istemi davaya katılma talebi olarak değerlendirilmiş olup, müşteki kurumun 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca kamu davasına katılan olarak kabulüne karar verilmek suretiyle yapılan incelemede;
Olay günü ... plakalı aracın içerisinde şüpheli şahısların olduğu yönündeki anons üzerine, kolluk ekiplerince aracın durdurulduğu, alınan arama kararına istinaden araçta yapılan aramada, gözyaşı şişesi olarak tabir edilen şişe ile, aracın bagajında toplam 41 parçadan oluşan, dosyada mevcut bilirkişi raporu ile bir kısmının 2863 sayılı Kanun kapsamında olduğu anlaşılan eserler bulunduğu, temyiz dışı sanık...’in beyanında; dava konusu eserleri olay tarihinden 2 ay önce bulduğunu, ... dışındaki sanıkları tanımadığını, ...’yı arayarak Çankırı iline davet ettiğini, müzeye teslim etmesi için eserleri ona verip, malzemeler karşılığında para verilmesi halinde beraber bölüşeceklerini ileri sürdüğü, temyiz dışı sanık ...’nın da; ...’in kendisini arayıp Çankırı’ya davet ettiğini, aracı arızalı olduğu için otogaz bayiinde çalışan ...’ı arayıp araç sorduğunu, ...’ın da taksicilik yapan Sırrı’ya haber verdiğini, Sırrı ile 100 TL karşılığında anlaştıklarını, yine aynı yerde çalışan sanık...’nin de kendileri ile beraber geldiğini, Çankırı’da... ile buluştuklarını, araçtan inip ... ve... ile, ...’in evine gittiklerini, orada...’in eserleri gösterdiğini, poşet ve koli içerisindeki heykelleri arabanın bagajına koyduklarını, araçta...’i beklediklerini ve...’in bu defa elinde küçük camdan bir insan figürü ile araca bindiğini, daha sonra polislerin aracı durdurduğunu beyan ettiği, temyize konu sanık...’nin beyanlarında; üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini, o gün araç yıkama işi olmadığı için ...’ın teklifi ile Çankırı’ya gittiğini, ...’in evine girmediğini, ...’in arabanın bagajına bir kutu ile bir poşet koyduğunu, daha sonra da insan figürlü bir cam parçası getirdiğini, bunların tarihi eser olduğunu bilmediğini ileri sürdüğü dosya kapsamında; sanık...’nin davaya konu eserlerin sahibi...’i tanıdığına, olay günü...’in evine girdiğine, temyiz dışı sanık ...’nın, ...’den tarihi eser almak amacıyla Çankırı’ya gitme maksadında olduğuna ve üzerine atılı suçu işlediğine dair savunmasının aksine, şüpheden uzak, kesin delil mevcut olmadığı anlaşılmakla; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.