Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2891 Esas 2019/12569 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2891
Karar No: 2019/12569
Karar Tarihi: 17.09.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2891 Esas 2019/12569 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarından açılan davada, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçuna ilişkin olarak Anayasa Mahkemesi'nin iki bölümünün iptali kararının gözetilmesi gerektiği belirtilerek mahkumiyet kararının onanması kararlaştırılmış. Ancak hırsızlık suçuyla ilgili olarak hesap hatası yapılarak fazla ceza verilmesi nedeniyle kararın bozulması ve hükümlerin düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Hırsızlık suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 168/2. maddesi, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu için ise TCK 53. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2019/2891 E. , 2019/12569 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanıkların temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 168/2 maddesi uyarınca indirim yapılırken hesap hatası sonucunda 1 yıl 2 ay hapis cezası yerine 1 yıl 6 ay hapis olarak ve neticeten 1 yıl 2 ay yerine 1 yıl 6 ay hapis cezası olarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının TCK"nın 168/2. maddesi ile ilgili bölümünden “1 yıl 6 ay hapis” çıkarılarak yerine “1 yıl 2 ay hapis” ibaresinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.