Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6629 Esas 2019/8095 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6629
Karar No: 2019/8095
Karar Tarihi: 02.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6629 Esas 2019/8095 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçlu hırsızlık suçu işlemiş ve mahkum edilmiştir. 10 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası verilmiştir. Hükümlü hakkında daha önce verilen mahkumiyet kararı kesinleşmiştir. Ancak vekaletnameye dayanan vekalet ilişkisi sona erdiği için hükmün kesinleşmesinden sonraki uyarlama yargılaması aşamasında hükümlünün müdafii olduğu bilgisi verilmemiştir. Bu nedenle verilen uyarlama kararı geçerli sayılmamıştır. Temyiz itirazı incelenmiş ve hüküm BOZULMUŞTUR. Hükümde 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca hükümlünün hukuki durumunun yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522, 81 ve 40. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 64/1
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/6629 E. , 2019/8095 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümlü hakkında Gülşehir Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/09/2004 tarih, 2004/169 Esas – 2004/73 Karar sayılı karar ile 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522, 81 ve 40. maddeleri uyarınca verilen 10 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasına ilişkin mahkumiyet kararının temyiz edilmeden 12/11/2004 tarihinde kesinleşmesi ile kesinleşmeden önceki sanık ile müdafii arasındaki vekaletnameye dayanan vekalet ilişkisi sona erdiğinden ve hükmün kesinleşmesinden sonraki uyarlama yargılaması aşamasında hükümlünün yeni bir müdafii talebinin bulunmadığının ve müdafiinin görevinin devam ettiği yönünde hükümlünün haberdar olmadığının anlaşılması karşısında, 12/11/2004 tarihinde mahkumiyet hükmünün kesinleşmesi sonrasında verilen 14/07/2005 tarihli uyarlama kararının (ek kararın) görevi sona eren Av. ..."e yapılan tebliğ işlemi geçerli olmayacağından, sanığın gerekçeli kararın tebliğini istemesi üzerine ve 19/12/2018 tarihinde yapılan tebliğ işleminden sonra yaptığı 20/12/2018 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Elektronik ortamda UYAP - MERNİS’ten alınan 03/04/2019 tarihli nüfus kayıt örneğinde, hükümlünün hükümden sonra 17/01/2019 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca hükümlünün hukuki durumunun yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 02/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.