Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Hakaret, Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık ... için; CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat
Sanık ... için;TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet


Hakaret suçundan sanık ...’un beraatine ve taksirle yaralama suçundan sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık ... müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
01.12.2015 günü saat 07:00 sıralarında, çift yönlü, tek şeritli, yol platform genişliği 9.60 metre olan asfalt yolda, meskun mahal dışında, sanık ...’ın sevk ve idaresindeki pat pat diye tabir edilen tescilsiz araçla tali yoldan gelip Dinar-Çay yoluna sola dönüş yaparak Çay istikametine doğru seyretmek için giriş yaptığı ve sağ şerit üzerinde dönüşünü tamamladığı esnada karşı istikametten sağ şerit üzerinde seyreden ve sanığın yola ani çıkışını görmesi üzerine sola manevra yapan katılan ...’ün sevk ve idaresindeki kamyonetin ön kısmı ile Çay istikameti yönünde sağ şerit üzerinde çarpışmaları neticesinde sanığın asli kusurlu olarak katılan ... ve kamyonette yolcu olarak bulunan ...’ün basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları, kaza yerine gelen sanık ...’ın patronu olan sanık ..."un, katılan ...’e hitaben "Jandarmaya haber verince ne olacak, jandarma y...ğımı mı yiyecek, alacak, sanki benim şeyimden tavana mı asacak, patpat zaten benim, haber verme aramızda halledelim" diyerek hakaret ettiği iddia olunan olayda,
1-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince ise;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine, keşif yapılmadığına, sanığın para cezasını ödeyecek ekonomik gücünün olmadığına, katılan vekilinin sanığa verilen cezanın az olduğuna dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 300 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” ibresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 09.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.