Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7408 Esas 2019/8086 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7408
Karar No: 2019/8086
Karar Tarihi: 02.05.2019

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7408 Esas 2019/8086 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, karşılıksız yararlanma suçu işleyen sanık hakkında verilen düşme kararının, 6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı gözetilmeden verildiğini belirterek hükmü bozdu. Sanığın, suç tarihinin 28/04/2008 olduğu ve zararın tamamen tazmin edilmesi halinde etkin pişmanlık nedeniyle CMK’nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmemesi gerektiği ifade edildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi/2. fıkrası, CMK’nın 223/4-a maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/7408 E. , 2019/8086 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Düşme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girmesinden sonra işlenen suçlardan dolayı TCK"nın 168. maddesinin aynı Kanun ile eklenen 5. fıkrasında, zararın soruşturma tamamlanmadan giderilmesi halinde kamu davası açılmayacağı öngörülmüş ise de, 6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 05/07/2012 tarihinden önce işlenen suçlar yönünden anılan Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kovuşturma sırasında ya da hüküm verildikten sonra zararın tamamen tazmin edilmesi halinde etkin pişmanlık nedeniyle CMK"nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği ve suç tarihinin 28/04/2008 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 02/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.