Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8326 Esas 2019/9459 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8326
Karar No: 2019/9459
Karar Tarihi: 16.12.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8326 Esas 2019/9459 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığa \"resmi belgede sahtecilik\" suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak suçun türü ve üst sınırına göre, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmıştır. Bu sebeple, sanık hakkındaki kamu davası düşmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 231/8-son cümlesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2019/8326 E. , 2019/9459 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, suç tarihinden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05.03.2010 tarihine kadar bazı kesintilerle dava zamanaşımı süresinin işlediği, bu tarihten sonra denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 13.02.2014 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alındığı, böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05.03.2010 tarihinden itibaren, deneme süresi içinde işlenen ikinci suçun suç tarihi olan 03.09.2012 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik”suçunun cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 16.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.