Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5353 Esas 2019/9457 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5353
Karar No: 2019/9457
Karar Tarihi: 16.12.2019

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5353 Esas 2019/9457 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesi'nde sanık hakkında açılan sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin davada, dava dosyaları arasında mükerrerlik bulunmadığından, yargılamaya devam edilmesi gerektiği halde davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, suçun cezasının miktarı ve üst sınırına göre, dava zamanaşımı suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleşmiş olduğundan, kamu davası düşmüştür. Kararda, suç tarihine göre, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca kamu davası DÜŞMÜŞTÜR.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi

11. Ceza Dairesi 2019/5353 E. , 2019/9457 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Ret

Mükerrer dava nedeniyle ret kararına dayanak olan Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/664 Esas sayılı dosyasında, sanığın farklı mükellefiyetine ilişkin kamu davası açıldığı ve dava dosyaları arasında mükerrerlik bulunmadığından, yargılamaya devamla davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, davanın reddine karar verilmiş ise de;
Sanığa yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun cezasının miktarı ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 16.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.