Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8412 Esas 2019/17039 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nin 147 ve 191. maddeleri uyarınca sanığa hakları hatırlatılıp yöntemine uygun savunması alındığından tebliğnamenin (3) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, mükerrir olan sanık hakkında hapis cezasına hükmedildiği halde, 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Kamu görevlisi olan mağdura karşı silahtan sayılan vazo ile kasten yaralama eylemini gerçekleştiren sanık hakkında hüküm kurulurken, birden fazla nitelikli halin birleşmesi nedeniyle, TCK"nin 86/2. maddesinden verilen cezanın TCK"nin 86/3-c-e maddeleri uyarınca ancak bir kez arttırılabileceği, bu durumun TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK"nin 61. maddesi dikkate alınarak temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşma nedeni yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Kabule göre, de; TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca verilecek cezada yarı oranında arttırım uygulanması yerine hatalı olarak 1/3 oranında uygulama yapılması,
3) Sanığın, Cumhuriyet savcısı olan mağdura ifade verirken sinirlenerek vazo ile mağdura vurmak istediği ancak refakatta bulunan jandarma personelinin sanığa engel olması nedeniyle eylemini tamamlayamadığı anlaşılmakla; sanığın kasten yaralamaya teşebbüs suçundan cezalandırılması gerekirken, gerekçe ve kabulle çelişkiye düşülerek TCK"nin 35. maddesinin uygulanmaması suretiyle fazla ceza tayini,
4) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına 26.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.