MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Genel Kurulunun 14.01.2014 gün ve 2013/8-222 esas, 2014/6 karar sayılı ve 18.02.2014 gün ve 2013/8-130 esas, 2014/71 sayılı kararları gereğince, Hazinenin davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, mahkemenin 17.11.2014 tarihli red kararı kaldırılarak ve 5271 sayılı CMK.nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1- UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre sanık ...”nın hükümden sonra 08.03.2016 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, bu husus araştırılarak 5237 sayılı TCK.nun 64. maddesi gereğince durumun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- 6360 sayılı Yasayla TCK.nun 154/2. maddesinde düzenlenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunun unsurlarında bir değişiklik yapılmaması karşısında, suça konu taşınmazın mahallinde tarafsız yerel bilirkişiler ve fen bilirkişisi marifetiyle keşif yapıldıktan sonra sanıkların merayı sürüp ekmek şeklindeki eylemlerinin sabit olması halinde meraya tecavüz suçunu oluşturup oluşturmadığı hususu tartışılarak sonucuna göre, hukuki durumlarının tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırmayla yazılı şekilde beraat kararları verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.