MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat

1- Sanık hakkında “2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre tabi olduğu 5237 sayılı Kanun‘un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihi olan en aleyhe kabulle 31.12.2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
2- Sanık hakkında “2007-2008-2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanık hakkında "2007-2008-2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarını işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması; sanığın savunmasında, sahte fatura düzenlemediğini beyan etmesi, dosya içerisinde mevcut 02.12.2010 tarihli ve 2010/324 sayılı vergi suçu raporu ile ekindeki vergi tekniği raporunda sanığın yetkilisi olduğu şirketin kuruluşundan itibaren sahte fatura düzenleyicisi olduğunun belirtilmesi ve suça konu faturaların tarih ve ayrıntı bilgilerinin dosya içerisinde mevcut olmaması karşısında maddi gerçeğin ve suç tarihinin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; sahte faturaların düzenlendiği tarihin suç tarihi olduğu da gözetilerek suç tarihinin belirlenmesi amacıyla ve Dairemizin 04.06.2018 tarih ve 2017/9450-2018/5286 esas ve karar sayılı bozma ilamında belirtilen diğer bozma nedenleri kapsamında, sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların asıllarının, bu faturaları kullanan mükelleflerden veya bu mükelleflerin bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle getirtilip dosya içine konulması, faturaları kullanan mükellefler ile sanığa ait defter ve belgeler üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları kullanan mükelleflere ait yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da araştırılarak toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde beraat kararları verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.