Konut dokunulmazlığını ihlal etme - yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/5976 Esas 2019/13391 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5976
Karar No: 2019/13391
Karar Tarihi: 23.09.2019

Konut dokunulmazlığını ihlal etme - yaralama - tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/5976 Esas 2019/13391 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal, yaralama, tehdit ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiş ve esasına geçilmiştir. Yargılama sürecinde ileri sürülen iddia ve savunmaların kanıtlarla desteklendiği ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirtilmiştir. Hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin ise mağdur sayısınca iki ayrı suçtan verilmesinin hatalı olduğu ve sanığın şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle suçun düşüp düşmediği değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: konut dokunulmazlığını ihlal etme (TCK 109), yaralama (TCK 86), tehdit (TCK 106), hakaret (TCK 125/1 ve 43/2).

18. Ceza Dairesi 2019/5976 E. , 2019/13391 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal etme, yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A- Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme, yaralama ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Sanığa yükletilen konut dokunulmazlığını ihlal etme, yaralama ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B- Sanık hakkında hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde ise;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın mağdur ve müştekinin bulunduğu eve gelip her ikisine de yönelik hakaret etmesi biçimindeki eylemi ile sanığın mağdur ve müştekiye yönelik TCK’nın 125/1, 43/2. maddelerinde düzenlenen zincirleme tek hakaret suçunu işlediği gözetilmeden sanık hakkında mağdur sayısınca iki ayrı hakaret suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Mağdur ...’nın temyiz aşamasında verdiği 23/07/2015 tarihli dilekçesi ile sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmesi karşısında; TCK"nın 73/4. maddesi uyarınca sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre hakaret suçundan açılan kamu davasının düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kanuna aykırı, sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.