KANUN YARARINA BOZMA

Kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçundan sanık ...’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 160/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Terme 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/03/2019 tarihli ve 2017/353 esas, 2019/57 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 05/07/2019 gün ve 94660652-105-55-8336-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 17/07/2019 gün ve 2019/74117 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre; sanığın, Akbank Terme şubesine bağlı ATM’den kendisinden önce işlem yapan ancak parayı almadan uzaklaşan müştekiye ait 1.500,00 Türk lirasını kendisine yarar sağlamak için aldığı şeklindeki eylemin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 141. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçundan ceza tayin edilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Sanık ... hakkında mahkemece hükmün esasını teşkil eden kısa kararda “Sanığın sabit olan kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçundan eylemine uyan TCK nun 160/1 maddesi uyarınca mahkûmiyetine” karar verilmiş ise de; dosya kapsamına göre, olay günü katılanın para çekmek için banka kartını ATM cihazına yerleştirdiği ancak cihazdaki problem nedeniyle parayı çekemeden kartını alarak ayrıldığı, aynı ATM’de işlem yapan sanığın katılanın gitmesinin ardından ATM cihazının vermiş olduğu katılana ait 1.500 TL parayı alıp cebine koymak suretiyle ayrıldığı, bu hususun dosya içerinde mevcut kamera kaydı izleme tutanağı ile sabit olduğu, bu haliyle sanığın eyleminin kaybolmuş veya hata sonucu ele geçirilmiş eşya üzerinde tasarruf suçunu değil, TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenmiş olan hırsızlık suçunu oluşturacağı, sanığın hukukî durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (TERME) 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 12/03/2019 gün, 2017/353 esas, 2019/57 sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin mahkemesince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 16/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.