7. Ceza Dairesi Esas No: 2016/18498 Karar No: 2020/4142 Karar Tarihi: 12.05.2020
5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/18498 Esas 2020/4142 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm giydiği bir davada, temyiz başvurusunun incelenerek karar verildiği belirtiliyor. Sanığın eylemi 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi kapsamında olsa da, daha sonra yayımlanan 6455 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve sonraki yasalarla da değiştirilen aynı düzenlemenin korunduğu vurgulanıyor. Ayrıca, 7242 sayılı Kanun'un getirdiği düzenlemelerin sanık lehine olduğu ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiği belirtiliyor. Sonuç olarak, yerel mahkemenin somut olaya uygulanan cezalar karşılaştırılarak sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği, ele geçen eşyanın niteliğine ve suç tarihine göre sanığın cezalandırılması gerektiği, ancak hükümde bu hususların göz önünde bulundurulmadığı belirtilerek bozulması kararı veriliyor. Kanun maddeleri olarak ise 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi, 6455 sayılı Kanun, 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10, 3/18, 3/22 ve 5/2. maddeleri, 5752 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un
7. Ceza Dairesi 2016/18498 E. , 2020/4142 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle, Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddeleri) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, Kabule göre ise; Ele geçen eşyanın niteliğine ve suç tarihine göre, sanığın 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.