MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17.02.2017 gün ve 2016/266 Esas, 2017/30 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükmün Bakanlık vekili ve sanık müdafii tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte sanık müdafiin yerinde görülen talebine istinaden duruşmalı yapılan incelemede gereği düşünüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının her aşamada ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkı olduğu ve Bakanlık vekili tarafından sunulan dilekçe ile sanığın cezalandırılmasına ilişkin hüküm temyiz edilerek açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla anılan madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören Bakanlığının davaya katılmasına ve vekilinin de katılan Bakanlık vekili olarak kabul edilmesine karar verildikten sonra evrak tetkik edildi.
İlk Derece Mahkemesince sanığın TCK.nın 103/1. maddesince tayin edilen cezasının hizmet ilişkisi nedeniyle arttırılırken uygulama maddesinin gösterilmemesi ve Bölge Adliye Mahkemesince bu eksikliğin maddi hata olarak kabul edildiği belirtilerek uygulama maddesinin TCK.nın 103/3-e yerine, 103/2-e olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafii ile katılan
2-
Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemleri ile müdafiin duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunmalarının 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.09.2018 tarihinde Başkan vekili ... ile ..."ün karşı oyu ve oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Mağdurenin, kat hizmetleri müdür yardımcısı olan sanığın bulunduğu birimde staj yaptığı, ilk olay gününde, mağdurenin havlu kabininin içinde bulunduğu sırada sanığın gelerek mağdureye sarıldığı bilahare başka bir günde de mağdurenin depoda bulunduğu sırada sanığın mağdureyi yüzünden tutarak dudağından öptüğü ve aynı anda göğsüne dokunduğu, bunun dışında farklı zamanlar da dokunmalarının bulunduğu beyan ve kabul edilmiştir.
Sanığın eylemlerinin birden fazla olmasına rağmen istismar sayılamayacak kadar kısa, ani ve devam ettirilmeyen eylemler olduğu ortadadır. Yasa koyucu, çok uzun süren nitelikli boyuta ulaşmayan ancak ağır eylemleri, somut olaydaki kısa süreli ve basit eylemlerden ayırmak ve ceza adaletini sağlamak için sarkıntılık suçunu yasaya eklemiştir. Örneğin mağdureyi tamamen soyarak cinsel organını mağdura sürten sanığın eylemiyle, kısa bir süre devam eden sarılma, öpme, elleme gibi eylemleri aynı suç olarak kabul etmek ve buna göre cezalandırmak TCK"nın 3. maddesinde belirtilen "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" ilkesine ters düşmektedir.
Bu sebeple sanığın eyleminin TCK 103/1-2. cümle kapsamında belirtilen sarkıntılık suçunu oluşturduğu düşüncesiyle, TCK 103/1-1 cümleden kurulan mahkumiyet hükmünün onanması yönündeki sayın çoğunluğun görüşüne katılmamaktayız.