KANUN YARARINA BOZMA

Nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 151/1, 116/2-4 ve 168/1. maddeleri uyarınca 8 ay hapis, 1 yıl hapis ve 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2012 tarihli ve 2010/574 esas, 2012/127 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 12/06/2019 gün ve 94660652-105-42-29-2015-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 21/06/2019 gün ve 2019/64528 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın diğer sanıklar ... ve ... ile birlikte Konya İli Selçuklu İlçesinde oto kılıfı alım ve satımı ile ilgili faaliyet gösteren müştekinin işyerine kapı kilit kısmını kırmak suretiyle girerek, işyerinden 150 adet oto kılıfını hırsızlayarak götürmelerini takiben, söz konusu eşyayı İzmir"de satmak isterken yakalandıkları iddiasıyla açılan kamu davasına ilişkin yargılama sonucunda sanıkların atılı suçlardan mahkûmiyetlerine ilişkin Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2012 tarihli kararının diğer sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine verilen Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 03/07/2014 tarihli ve 2013/27015 esas, 2014/19032 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere,
1-Sanık ... hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarından mahkûmiyet hükmü kurulmuş ise de; oluş ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın suça konu eşyaları çaldığına dair somut bir delil bulunmadığı ancak, sanığın aşamalardaki ifadelerinde, suça konu eşyaların satılmasına diğer sanık ... ile birlikte aracı olduğunu beyan etmesi karşısında, eylemin 5237 sayılı Kanun"un 165. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu oluşturup oluşturmadığının karar yerinde tartışılmamasında,
2-Kabule göre de;
a)Hırsızlık suçuna ilişkin olarak, sanık ..."ın diğer sanık ... ile birlikte ihbar üzerine gelen kolluk görevlileri tarafından suça konu eşyalar ile birlikte yakalandığı anlaşılmakla, somut olayda etkin pişmanlık hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı Kanun"un 168. maddesindeki rızai iade (isteğe bağlı geri verme) koşullarının bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik cezaya hükmolunmasında,
b)İşyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçuna yönelik olarak, hükmün gerekçe kısmında, eylemin gündüz vakti işlendiği kabul edildiği halde, hüküm kısmında 5237 sayılı Kanun"un 116/4 maddesi gereğince uygulama yapılarak fazla cezaya hükmolunmasında,
c)Sanığın işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçunu diğer sanıklarla birlikte işlediğinin kabul edilmesi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde eksik cezaya hükmolunmasında, isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Aynı suçu birlikte işleyen diğer sanıklar ... ve ... ... hakkında Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.11.2014 tarihli, 2014/545 esas ve 2014/685 karar sayılı kararının, sanıklar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesi"nin 27.03.2019 tarih, 2017/4654 esas ve 2019/5933 karar sayılı kararı ile incelendiği anlaşılmakla, sanık hakkında yapılan kanun yararına bozma talebinin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 16/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.