Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/16097 Esas 2014/241 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/16097
Karar No: 2014/241
Karar Tarihi: 14.01.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/16097 Esas 2014/241 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı taşeron işçisi, daha sonra kadrolu işçi olarak çalışmış ve iş sözleşmesinin feshedilmesi sonucu kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretinin kısmen ödendiğini ancak 1991-2003 dönemi için hiçbir ödeme yapılmadığını iddia ederek fark kıdem ve fark ihbar tazminatı, fark yıllık izin, 4 aylık boşta geçen süre ücreti ve ikramiye ile işe başlatmama tazminatı alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş, ancak çalışma süresinin hesaplanmasında hatalı bir hesaplama yapıldığı gerekçesiyle karar Yargıtay tarafından bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu (4857)
- Borçlar Kanunu (6098)
7. Hukuk Dairesi         2013/16097 E.  ,  2014/241 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : KDZ.Ereğli 1. İş Mahkemesi
    Tarihi : 13/03/2013
    Numarası : 2012/185-2013/182

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
    2-Davacı vekili, davacının 06.08.1991 tarihinde taşeron işçisi olarak çalışmaya başladığını, 16.04.2003 tarihinde davalı işverenin kadrolu işçisi olduğunu, 21.04.2009 tarihinde iş sözleşmesinin feshedildiğini, 16.04.2003-21.04.2009 dönemi için kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretinin kısmen ödendiğini, 06.08.1991-16.04.2003 dönemi için hiçbir ödemede bulunulmadığını iddia ederek fark kıdem ve fark ihbar tazminatı, fark yıllık izin, 4 aylık boşta geçen süre ücreti ve ikramiye ile işe başlatmama tazminatı alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davacıya işten ayrılırken tüm işçilik alacaklarının ödendiğini, davacının davalı şirketten iş alan alt işveren firmalarda çalışmadığını, dava konusu yapılan işçilik alacaklarının zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Davacı hizmet döküm cetveline göre taşeron olarak çalışan Ş..E.. yanında 06.09.1996 tarihinde işe başlamıştır. Bilirkişi raporunda çalışma süresi başlığı altında davacının aynı tarihte başladığı kabul edilmesine rağmen çalışılan işyerleri liste halinde gösterilirken 01.06.1996 tarihinde işe başladığı yazılmıştır. Hizmet süresi de 06.09.1996 tarihi yerine 01.06.1996 tarihi esas alınarak 15.04.2003 tarihine kadar 6 yıl 10 ay 14 gün hizmeti karşılığının ödenmediği hizmetinin 13 yıl 1 ay 1 gün olduğu kabul edilerek fark alacaklar hesaplanmıştır.
    Davacının 06.09.1996 tarihinde Ş..E..yanında çalışmaya başladığı ve hizmet başlangıcının bu tarih esas alınarak sürenin hesaplanması gerekirken 01.06.1996 tarihi üzerinden hesaplama yapılarak fazla kıdem tazminatı ve yıllık izin alacaklarına hükmedilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
    SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 14/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.