MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
CMK"nın 231. maddesi uyarınca verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan ""hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına"" ilişkin karara karşı aynı Kanun"un 231/12. maddesine göre itiraz yasa yolu açık olup, yine aynı Kanun"un 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda, kanun yolunda ya da merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanığın dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeksizin İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,



3- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Dosya kapsamına göre sanığın, katılanın ikametinin bulunduğu sitenin eklentisi niteliğinde olan, etrafı çevrili bahçesine park ettiği elektrikli bisikletinin akülerini çalması şeklindeki eyleminin, suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nin 142/1-b maddesi kapsamında kabul edilmesi gerekirken, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1. maddesi gereğince uygulama yapılması,
b) Katılanın karakol ifadesinde olay gecesi saat 23:00’de suça konu elektrikli bisikletini ikametinin bulunduğu sitenin bahçesine park ettiğini, sabah saat 08:00’de elektrikli bisikletine ait akülerin çalındığını fark ettiğini beyan etmesi ve mahkemede de bu beyanını tekrar etmesi, sanığın ise 27.01.2015 tarihli duruşmada olayın üzerinden uzun zaman geçtiği için hatırlamadığını, ancak motosikleti akşam saat 21:00 sıralarında çaldığını belirtmesi karşısında; sanık ve müştekiye tekrar sorularak suç saatinin netleştirilmesi gerektiği gözetilmeden, katılan beyanı ile örtüşmeyen ve olayı hatırlamadığını belirterek savunmada bulunan sanığın beyanına itibar edilerek eylemin gece işlendiğinden bahisle TCK’nın 143. maddesi gereğince artırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 30.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.